Paw paw

Asimina triloba

Een #pawpawstruik uit Noord Amerika met bijzondere kwaliteiten. De plant hoort bij de 'zuurzakfamilie' waar ook de tropische Durian bijhoort. Dit is het enige familielid dat volledig winterhard is.
In mei komen als eerste de roodbruine bloemetjes die, als je ze goed bekijkt, best wel fraai uit zien. De bestuiving geschiedt niet door bijen of hommels maar door aasvliegen, deze komen in ons land niet voor. 

Om die reden is het goed om zelf de bestuiving ter hand te nemen. Neem een wattenstaafje en druk deze zachtjes in het bloempje. Ga zo met hetzelfde watje van bloempje tot bloempje. Doe dit wel pas als de bloempjes goed open zijn. Op deze manier plaats je het stuifmeel van het ene bloempje op het stempeltje van het andere bloempje. Hierdoor vergroot je de productie van de vruchten.
Daarna komen de bladeren aan de pawpawstruiken. Deze zijn behoorlijk fors waardoor de struik tamelijk dicht begroeid is. 

In juni, als de bloempjes verwelken, komen de eerste pawpawvruchten tevoorschijn. Deze zijn eiervormig en in eerste instantie nog zo klein als een kanarie-eitje. Ze zitten soms wel met zijn vieren bij elkaar maar meestal met zijn tweeën. Eind september of begin oktober, afhankelijk van het weer, zijn ze volgroeid zijn.

De opbrengst kan soms erg groot zijn. Als de vruchten groot zijn en er zitten veel aan een tak dan gebeurt het vaak dat een tak af breekt. Afgevallen vruchten zijn maar heel kort houdbaar maar vruchten die voorzichtig geplukt en bewaard worden houden het een paar weken. Doe dat koel en donker.
Als je de pawpawvrucht opensnijdt zie je onder de (niet eetbare) groene schil een zacht geel vruchtvlees waarin grote pitten in een rijtje van boven naar beneden zitten. Dat zorgt ervoor dat je niet zo maar je tanden in de vrucht kunt zetten. De smaak van de vrucht is moeilijk definieerbaar maar kan omschreven worden als banaan met een vleugje mangosmaak. Het vruchtvlees is erg zacht.

Eten kun je doen door de vrucht in de lengterichting door te snijden en het vruchtvlees uit te lepelen. Meestal zit er een pit bij die je dan moet uitspugen.
Je kunt het vruchtvlees ook verzamelen. Doe dat in een kommetje maar pas op, het vruchtvlees wordt zeer snel bruin en gaat stinken. Het is immers een zuurzak. Dit kun je een beetje voorkomen door een scheutje citroen in het kommetje te doen en regelmatig even roeren. Het scheutje citroen geeft aan het vruchtvlees een beetje een frisse tint wat de smaak nog ten goede komt.
Erg lekker is een milkshake van pawpawvruchtvlees (scheutje citroen bij het verzamelen van vruchtvlees). Een beetje suiker er bij en melk erop en shaken maar.
Indien u een ijsbereidingsmachine hebt kunt ook experimenteren met het maken van pawpawijs. Bereiding als hierboven bij de milkshake maar in de verhouding iets meer vruchtvlees gebruiken. De structuur van het vruchtvlees zorgt voor een zachte bite en een romige smaak.
Wij vinden pawpawlimonade niet lekker maar smaken verschillen.
Bewaren van pawpaw is dus erg moeilijk, hoogstens kun je vruchtvlees invriezen, maar als het uit de vriezer komt dan onmiddellijk gebruiken.

In oktober worden de bladeren plotseling heel erg geel en de struik ziet dan heel bijzonder uit. De bladeren vallen dan snel af en vormen dan een geel tapijt onder de struik. Wij gebruiken de bladeren op een perceel dat we in de winter bedekt willen houden.
Zelf pawpaw's kweken uit zaden vergt veel geduld en kennis. De zaailingen hebben niet dezelfde kenmerken als de moederboom. 
Vaak verschijnt er een scheut naast de hoofdstam, die kun je proberen op te kweken. Als je een pawpaw koopt moet je heel goed opletten. De struiken hebben een penwortel en die moet volledig in takt zijn want anders is er kans dat de struik niet goed groeit. Daarom zit de wortel vaak in een lange plastic slurf. Als je de struik plant zul je een diep gat moeten maken op een vaste plaats, verplanten gaat meer.

Glas met pawpaw milkshake met daarnaast pawpaw's om te eten op houten schaaltje. 
Klik op paw paw keutenberg voor meer informatie op Youtube.


Terug naar 'Ecotuin uitgelicht'.